Sen, Bir günüme sýðmayan uçsuz bucaksýz hayallerimin baþkentisin, Sersem yýllarýmýn acýmtýrak loþluðusun, Öncesi ve sonrasý olmayan peltek düþlerimsin, Karanlýðý aydýnlýða sürükleyen, asýrlara meydan okuyan Ýskenderiye fenerimsin.
Sen, Hücrelerime ilmek ilmek iþlenmiþ katre-i nurumsun, Yürek sancýma deva olan aðrý kesicimsin, Süveydaya hasret tebessümlerimin nazenin gamzesisin, Kuru ayazlarda bedenimi sarýp sarmalayan umutlarýmýn paresisin.
Sen, Bana güveni aþýlayan ahiretliðimsin, Yorgun argýn gönül sokaðýmýn Þirin’isin, Dizlerime can veren tatlý tatlý esen meltem esintimsin, Ruhumu bakýþlarýnla yerle bir eden þiirimsin...
Sen, Uðruna satýrlardan kalp köprüsü kurduðum lamiamsýn, Poyraza, karayele meydan okuduðum vakti leylimsin, Günahlardan arýndýðým serzeniþlerimsin, Ýmanýnýn yarýsýný tamamlayan sol tarafýmsýn.
Sen, Beni ben yapan duamsýn, Rabbimden istediðimsin, Þuursuz vuslatlarýmýn beklediði meçhulüsün, Ve sen bensin, bende senim, Ben senin sen bensin....
Ümit Acarer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Acarer49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.