Bir ameliyathane Ýki doktor, üç hemþire görüyorum Ne oluyor doktor, diyorum… Hemþireler koþuþturuyor her bir tarafa Kimse duymuyor beni Yaklaþýyorum ortadaki ameliyat masasýna O da nesi? Masada yatan ben miyim? Kendimi görüyorum Orada ben yatýyorum Doktor dýþarý çýkýyor Ben de gidiyorum arkasýndan Kapý kapanýyor yüzüme Bir kadýn var yüzünü tam seçemiyorum Yüzünü elleri ile kapatmýþ aðlýyor Sanýrým annem olmalý Kapýnýn dýþýnda duruyor Doktor bir þeyler anlatýyor El, kol hareketleri görüyorum Ona ördüðüm siyah atkýsýyla duruyor Bu kez eliyle aðzýný kapatýyor Boþ boþ tavana bakýyor Aðlama anne, dökme gözyaþlarýný Tekrar giriyor doktor içeriye Koþuyorum dýþarý doðru, Belki çýkabilirim düþüncesiyle Yine kapanýyor kapý yüzüme Üþüyorum Allah’ým bu ne soðuk böyle Yavaþ yavaþ niceden sonra açýlýyor kapýlar Uzunca ýþýklý bir yoldan geçiyorum, Soðuk, yan yana odalar Beyazlar giymiþ insanlar, Peki, kimlerdi bu insanlar? Sesler duymaya baþlýyorum Her odada bir kapý kapanýyor ve karanlýk oluyor Daha sonra çok fazla gelen sesler Ardýmda kalýyor Gözlerimi açýyor etrafa bakýyorum Bir hastanedeyim Neler olduðunu anýmsamýyorum Gördüðüm onca þey hayal miydi? Yoksa her zaman bilinç altýnda yaþamayý umduðumuz bir olay mýydý sadece? Öyle bir duygu ki; Anlatýlmaz, yaþanmasý gerek denilen bir cinsten sanki bu olay Uçuyor deðilsin, sadece kendin oradasýn Diðerleri seni deðil, sen diðerlerini görüyorsun Kendini görebilmek bir masada kurbanlýk koyun gibi Bekliyorsun derinin yüzülmesini besbelli Siyah beyaz bir film gibi,anlatýrlar ya hani… Hayatýnýn gözlerinin önünden film þeridi gibi geçtiðini Öyle bir þey deðil, þaþýrma sakýn! Bu öyle bir þey ki… Ne yeri, ne zamaný, ne hayatý görebiliyorsun Bu öyle bir þey ki… Gariptir ama sanki hep orada kalmak istiyorsun Haber verdiler yukarlardan bir yerlerden Maalesef dolmuþta yer yokmuþ Benim seferim belli ki Zaman içinde Ýleride baþka bir tarihe konulmuþ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Müge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.