Bu sabah evden çýkarken anladým Son defa, Allaha ýsmarladýk, deyiþini Bu sabah bir baþkaydý, Durgun, suskun, gergin Ve biraz da soðuktun sanki, Umursamadým önce, gitmedim üstüne Anlatýr nasýl olsa, dedim kendi kendime Anlamalýydým o, isteksiz ”sonra görüþürüz” lafýnýn altýndaki imayý Bu sabah son sabahtý, Artýk seninle böyle sabahlarýmýz olmayacak Elveda, demeden gittin Kapýyý her zaman ki gibi çektin Pek üstelemedim, Birþey oldu içimde o anda hissettim, Yüreðimden bir parça kopardýn gittin Allah’a emanet ol! dediðinde anladým Ve… Gitti, dedim kendi kendime Sanki çoktandýr olmasý gereken bir hareketle Kapattým çelik sürgülü kapýyý Ýþte o sondu, yani bu sabah olan oldu Belki de en iyisi buydu Bu sabah her þeyin hem sonu hem de yeni birþeylerin baþlangýcý oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Müge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.