Yetmiyor yetmiyor…
Küçük þeylerle mutlu olan bir insandým ben
Sevimli, cývýl cývýl, huzurlu
Gördüm ki yetmiyor bazen yetmiyor
mutlu edemiyorsun insanlarý
Sen küçük þeylerle mutlu olsanda
Yetmiyor iþte insanlara, yetmiyor
Dahasýný isterler sen verdikçe
Küçük þeyler kesmez artýk onlarý
Canýndan koparcasýna,
Verirsin kendinden, verirsin ömründen,
Baþkalarýný mutlu etmek istersin, onlar umursamaz
Ýstekleri yerine gelmezse, gün gelir yüzüne bakmaz
Ruhsuz, duygusuz, huysuz, kalpsiz, sevgisiz ve þefkatsiz
Kendini satan dalkavuklar,
Yeþil bir kaðýt parçasý için herþeyi yapanlar
Güvenme onlara sakýn kendileri gibi
Gün gelir seni de satar
Ezer, biçer, tavýr yaparlar sana ta ki;
canýný çýkarana kadar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.