ÖZLENMEYENE
Hüzünlü bir sonbahar akþamý
Fonda devrik cümleli bir duman þarkýsý ve
Sýcak þarap eþliðinde yazmýyorum bu satýrlarý sana
Aklýmda sen de yoksun üstelik
Ne diye düþünüp durayým ki geçeni biteni
Ýnanma acý çekiyorum dersem
Püsküllü yalan
Uçurtma yapabilir çocuklar yalanýmýn ýþýltýlý kuyruðundan
Önümüz fazlasýyla kýþ
Yenice bir de ameliyat kesiðim var
Nerden bileceksin
Haber vermedim
Vermeyi de düþünmedim zaten
Soðuklarda sýzlar
Ayaðýný sýcak tut diyor yaþayanlar
Giyiniyorum iþte lahanagillere taþ çýkaran görüntümle
Biraz telaþlý biraz korkak biraz þarlatan
Soðuk her yer soðuk
Evlerin dýþý aðaçlarýn çýplak bedeni
Bulvarlar ve kýyýlar
Kedilerde kayboldu bu aralar
Tiz bir metal sesi dolanýyor
Karþýdaki parkýn oyuncaktan tenhalýðýnda
Çocuksuz sohbetsiz
Manzara iç sýzlatanlardan
Fark ettin mi bilmem
Önce kuþlar terk ediyor bu memleketi
Ahali daha þakalaþýrken mevsimin son cilvesiyle
Anlamadan onlar
Terk etti bile buralarý hem bahar hem yaz
Kelebeklerde yok
Yok manzarada dolandýklarý çiçekten derme kýrlar
Haberleri duyarsýn deðiþmeyen makamýndan
Gündemi kayýp ülkemin en önemsiz hallerini
Tivilerin ana haber ekranlarýndan
Kazalar yangýnlar
Zehirlenenler çöpten ekmek toplayanlar
Soðuktan donanlar
Kimine onlarca düþer
Sýðýnacak duvar bulamaz ayný ýrktan çoðalanlar
Sözüm ona kederde bir milliyeti kütükte yazanlar
Hep aminler çok aminler
Terane ayný terane
Ta çocukluðumdan
Bu karda kýþta
Bu köpek barýnmaz sokaklarda
Evi barký,giyecek hýrkasý olmayana yardým et Allahým cinsinden
Dualar dualar
Sanýrsin ki yardým daðýtýyorlar
Göðün yedi kat üstündeki oksijensiz karanlýktan
Yakalayamamýþsýn bir beþeri ademi göz hizasýndan
Medet umuyorsun
Bumerang tarzý duyarlýlýðýnla manevi dünyalardan
Dua karýn doyurmadý bilirsin sende
Þimdiye kadar
Gecedir bu gece
Karanlýk
Alel acele yýrtýyor sessizliði dehþetiyle bir ambulans
Hep titrer içler uzak tarafýndan
Hatýrlarsýn
Ateþ düþtüðü yeri yakar der atalar
Muhtelemen duymuyor kulaklarýn
Ve görmüyor gözlerin
Zaten bana ne ki aman
Gürültüler saðýr
Sessizlikler geveze olur her zaman
Hesaplarýni kapatalý çok oldu deðil mi
Sen ki hatýrýmda kalmayan
Ne vereceðin var ne alacak
Bende de ayný durum
Huzurlar gönderemiyorum sana bu maddesel dünyadan
Þimdi ne diye bu serseri vicdan
Kýþ üstü
Tenhayken sokak ve geceyken üstüne üstlük
Takýlýp rüzgarýn acýmasýz kollarýna
Kör bir avcý býçaðý misali dönüp duruyor yüreðimin hafýzasýnda
Kanatýyor yine kanadýðý tüm anýlardan
Sana deðil selamlarým
Sensiz kalan ömre hiç deðil
Duyma sen yine
Terazinin kollarý hep olduðu gibi
Týpký býraktýðýn gibi
Gözleri kapalý o isimsiz tanrýçanýn yorgun bileðinden
Dengesizce sarkmakta boþluða dokunmadan
Eþitlenmedi ki en yaman zaman
Dramatik öyküler yazýlýyor fi ’den beri
Þimdi neden niye olsun ki adalet dediðin yalan
Sanmaki unutmadým
Sanmaki anýyorum seni
Aþk dediðin
Dokunamadýðýmýz gökkuþaðý gibi
Çok renkli mistik bir masal
Yine de
Gönül borcum bitmez sana
Dostluðuna çocukluðuna Ýstanbul sinmiþ insanlýðýna
Ekmek gibi,martý gibi,simit gibiydin bana
Basit ve sýradan
Ama öyle insan
Sadece insan
Ve hiç özlemiyorum inan
Sadet YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.