İntihar

Cenazeye herkesten önce gelen akþamýn býçak açmayan aðzý
ne söylemese haklý
sokaða çýkma yasaðý gibi olup biterken her þey
soðuktan çatlayan sular ne kötü bakmýþtý yukarýda yüzen gök hayvanýna
önce ayaklarýmý söktüm, ardýndan ellerimi
kendine söz geçiremeyen bir þiirdi çevremi kuþatan
koca bir boþluk ve kusurlu bir þair
tanrýyla anlaþamayan, sesi cýzýrtýlý geliyordu çoðu zaman
kaybolmuþtum güzelliðine suçüstü yapýlmýþ þehirde
önce gözlerimi çýkardým, ardýndan saçlarýmý
toplum ahlakýný bozmayan bir intihar olmalýydý
sonu dozunu fazla kaçýrdýðýmýz acýlar
daðýtýlmýþ bir orkestraydý benden geriye kalan
kuþlarýn kanatlarýndan dýþlanmýþ
þeytan tüyü gibi bir yalnýzlýk biliyordum
ortak noktalarýmýzý koymuþtuk cümle baþlarýna
zaten bir þeyler anlatmaya hiç hevesli olmadýk
öyle ya aðzýmý deþtim, ardýndan baldýrýmý
efendisinden kaçmýþ bir akþam beni selamlayandý
eve dönüþ zamanýnýn hafifliðinde olup biterken her þey

Þimdi koy bir köþesine beni intiharýn
oraya, iþte oraya daha çok yakýþýrým

Sosyal Medyada Paylaşın: