Hazanda saçýma, matem baðladým
Hicran narýný da, alýr tutarým.
Kan tükürdüm bol bol, sessiz aðladým
Vuslat yoksa bana, kezzap yutarým.
"Yaðdýr Mevla’m" deyip, hakka el açtým.
Sulandý bakýþým, aktý gözümden.
Bitmeliydi çilem, sevgiye açtým.
Bir top çýra ile yaktý özümden.
Sarýl da gör o an, ölüm výz gelir.
Haydi nefesinle, yazý tez yetir.
Darýlýnca sana, gülüm güz gelir.
Uzat þu elini, baharý getir.
Ömrümün fazlasý, sen diye bitti.
Kim bilir kimlesin, þu an neylersin?
Gönlümün yarasý, meylere itti.
Aldýrmayýp hüzne, gönül eylersin.
Yorum: Turgay COÞKUN