Yüreðime, zemheri ayazý vurmuþken,
Umutlarým tek tek uzaklara savrulmuþken,
Benliðim korkulu rüyalarda avunmuþken,
Ruhum zindanlarda kaybolmuþken,
Ýlkbahar, kara kýþ olmuþken,
Gel, gel ki yüreðime usulca, baharý salýver!
Muþtular tutuþsun, kelebekler uçuþsun.
Yaný baþýmdayken dört mevsim, adýn bahar olsun yârim…
Hasretim kan aðlýyor!
Ömrüm yokluðunda örseleniyor.
Toprak Ana, gönlümün nadasýnda feryat ediyor.
Yüreðimden damlayan gözyaþlarým durmuyor.
Gel, gel ki; hayatýmýn anlamsýzlýðý anlam bulsun!
Papatyalardan fal bakmayalým, aþkýmýza taç yapalým.
Ellerini tuttuðum an, dört mevsim, adýn bahar olsun yârim…
Dert ortaðým çýnar, gölgesinde bizi görmek ister.
Güller, bülbüller dile gelip, aþkýmýzýn þarkýsýný söyler.
Asuman da, gökkuþaðýn tüm renklerini, ikimize hediye eder.
Gönlüm Nisan yaðmurlarýnda seninle dans etmeyi diler.
Yeniden küllerimden hayata dönsem, gönlüm yine seni sever.
Kaderimizdeki sevda, ruhumuzla beraber sonsuzluða gider.
Gel, gel ki; sensizliðim, çaresizliðim, özlemim bitsin!
Mor zambaklar, sümbüller, nergisler, leylaklar bahara eriþsin.
Gözlerine baktýðým zaman, adýn bahar olsun yârim…
Ayna cemalinde, günbegün, saadete daldýðým,
Adýný gece gündüz býkmadan andýðým,
Gözlerine doya doya bakamadýðým,
Karlý daðlarda bile alev alev yandýðým,
Gönlüme Sultan yaptýðým,
Geliþine adaklar adadýðým;
Gel, gel ki; yüreðimi zemheri ayazýndan,
Umutlarýmý uzaklardan,
Benliðimi korkulu rüyalardan,
Ýlkbaharýmý kara kýþtan kurtar!
Geldiðin gün, benim doðum günüm,
Senin de adýn bahar olsun yârim…
Bilgehan Emirþanoðlu
ÞÝÝR : BÝLGEHAN EMÝRÞANOÐLU
YORUM: TURGAY COÞKUN