NAZIM ve ŞAİR (*)

Merdivende
bir Mahkum Baþýný kaldýrýp, baktý Heykele;

"Mahkumlar durakladý.
Jandarma Hasan
tokalaþtý Ahmet Onbaþýyla,
Jandarma Haydar
aldý Yerden boþ Paketi
soktu Cebine."

Dur hele
Kara Zurna bre!
Sen hepten sapýttýn yine.
O Günün Ana Garý’ný
Bugünün "Ýstanbul Kültür ve Sanayi Fuarý" yaptýn,
birþey demedik;
"- Mahkumlardan biri Þairin Kendisidir." dedin,
haydi onuda yedik!
Diyelim ki;
Merdivende duran ve Heykele bakan Mahkum, Þairin kendisi.
Ya bu Tunç Heykelde neyin-nesi?
Ayrýca,
"Memleketimden Ýnsan Manzralarý yazýldý 1941 Yýlýnda.
O Gün nere-Bugün nere?
Aradan üç Çeyrek Yüzyýl geçmiþ bre!
Bu Mahkumlardan Biri
nerden bilebilirdi ki;
Günün birinde bu Merdivenlere
Heykelinin dikileceðini?
Sen karýþtýrmýþsýn herþeyi.

Valla Usta,
75 Yýl nedir ki?
Bakarsýn üç Çeyrek Yüzyýl sonra
-tahminen 2100 ortalarýnda-
Martý olarak tekrar gelirsem Dünyaya,
konarsam kývýrcýk Saçlarýna bu Sorumluluðun,
uçmadan gergin Kanat açar,
çýrpýnmadan sýçrar,
tünersem Omuzuna,
fýsýldarsam Martýca Kulaðýna
150 Yýl önce yazdýðý Þiiri,
-75 Yýlda gelmiþse Ustam buraya kadar-
demekki daha bir 75 Yýlý var,
Heykelinin dikileceði.

Bence Þair
Ýleriyi görebildiði Sürece Þairdir!
Ýnsan olduðu için ölür,
Yýllar sonra gelir Ayný Merdivenlere
Dikilen Heykelini görür.

(*) HAYDARPAÞA GAR OTELÝ Þiirkayesinden alýnmýþtýr. Bu Þiirin Baþlangýcý olan MARTI ve NAZIM Þiirlerini lütfen okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın: