ANLYAMADIM
Mazime bakmaya yollara çýktým,
Kendimden bir ize rastlayamadým.
Davut gibi marazlarla boðuþtum,
Kim iyi kim kötü anlayamadým.
Satýrlara döktüm efkarým derdim,
Merhamet duygumla çok acý çektim,
Her þeyi ve etrafýmý kýrsammý derim,
Kalbim dayanýrmý anlayamadým.
Bunca sene boþa geçmiþ hayatým,
Ben kendime deðil ele yaþadým,
Ne yazýk ki bunu yeni anladým,
Bunu nasýl yaptým anlayamadým.
Hak etmeyene, boþa deðer vermiþim,
Can vererek caným diye,boþa sarmýþým,
Göründüðü olmadýðýn çok geç görmüþüm,
Bunu nasýl göremedim anlayamadým.
Erol’um ömrünün sonu geliyor,
Öyle,yada þöyle, zaman doluyor,
Geçmiþi düþünsem kabus oluyor,
Rüyamý,hayalmýydý, anlayamadým.
22.11.16 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.