HAYATA SÝTEM
Hayata kýrgýným, kardeþe hasým,
Bir ömür sürer mi bu lanet yasým,
Yolunda öldüðüm Kardeþim,Bacým,
Dar günümde hatýrýmý sormadý.
Hiç Babamýn hatýrasý yokmuydu,
Köyde bir ev evladýna çokmuydu,
Bir odalýk benim hakkým yokmuydu,
Emmilerim çekiþmekten býkmadý.
Ya iþleri dertti ya da geçimi,
Yapýlan bilinmedi, yakar içimi,
Yaþayan ölüden farkým nedirki,
Bu gariban rahat nefes almadý.
Hayatýn ettiði zorluk yüzünden,
Sevgi kelimesi gitti özümden,
Ýnsanlarýn yanar döner yüzünden,
Ýnan derdim arttý, hiç azalmadý.
Darýldým olmadý, küstüm olmadý,
Selamý sabahý kestim olmadý,
Ýyilikten baþka kastým olmadý,
Yaptýðýmý hiç birisi bilmedi,
Menfaat üstünde dönüyor herkes,
Beleþin baþýna konuyor herkes,
Bir tek beni aptal sanýyor herkes,
Ne derdin var diye kimse sormadý.
Yapayalnýz yaþamaktýr muradým,
Bir yaradan benim duyar feryadým,
Hani nerde can verdiðim dostlarým,
Sahtelermiþ candan dostum kalmadý.
Umutlarým pes eyledi sonunda,
Çok bekledim Azraili yanýmda,
Aldý felek,Altý caný birden aldýda,
Erol’umu daha neden almadý.
5.5.2015 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.