Yanık Aladağ
Kefeni beyaz Zemheride kapýmdasýn ölüm
Kara gecede geliþin hayra alamet deðil
Dokunma saçým örüklerine kalsýn yadigâr
Varsýn sessiz çýðlýklarým duymasýn annem
Çek götür korkak yanýk bedenimi Aladað’a
Dem tutar keyfine cehennem alazý
Kilitlenir sesim sarýlýr kekeç dilime
Sesimi yuttum nefsinle duyamazsýn anne
De hele ölüm ne yana düþersin
Ýnkâr etme izlerin karlý Aladað’dan
Yanýyor ellerim aklým kan g/ölüme
Ölüm ki ulaþtýrdý gökyüzüne bir çýrpýda
Kan t (y)utmuþ yaþamsýz çocukluðum
Seni seviyorlarým kan davalý bekleme anne
Uykularým aðýrdýr eteklerinde Aladað’ýn
Karýncalar ki meze diye tatmaz
Yanýk dolu mazlum çocuk bedenimi
Masum feryadýn arþý yýrtmasýn anne
Yandýðým acýlar hayaller deðil asla
Benden büyük çocukluðuma armaðan Aladað
Arkasý saklambaç kilidi paslý kapýlarýn
Ceplerim beþer onar azar tehdit barýnýr
Ne vakit ebeydi buz yüzlü Azrail
Ölüme yakalanýp sobelendik yangýnla
Müstakil acýlarýn tadarsýn zaferle Aladað
NoT: Aladað kýz yurdunda yanan öðrencilere…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.