Yağmur

Yaðmur damlalarýnda hissettim yokluðunu ölümün
Manevi varlýðýmý dýþa yansýttým, içinde yokluðun göründü
Her sabah seninle doðar, her akþam yokluðunla ölürdüm
Büsbütün içime sinmiþken varlýðýnla, sen hala beni yokluðunla süründür

Bu yokluk içinde varlýðýmý sana sundum
Sana sundum ruhumu, aydýnlýðý bana buldur!
Dualarýmla kapýndayým, içten içe yanadurdum
Sana sundum aklýmý, bilinçaltým sana kuldur!

Bilincimi alt üst eden tek divane sen
Bünyem kaldýrmýyor artýk tek bir çare ver
Ölümüm ol istersen, çek býçaðýný gel
Affýma yekfidir tek bir ’’merhaba’’ demen

Ucu ucuna yaþýyorum, uçurumla kan baðým var
Yaþamý hissettiðim bulutlardan kan yaðýyor bak
Sinsice ölüme itiyor, lakin kanmýyorum ona
Seni andýrýyor kan dolu umutlarýn çamuruna her basýþýmda
Sosyal Medyada Paylaşın: