Seni yaşayacağım....

Dokundum yüreðine...
Yüreðimle atarken buldum...
Rüzgarlar bile sustu inan
Yüreðine dokunduðum an...
Yüreðine taa ellerinden ulaþtým
Tutunca ellerini; yüreðini paylaþtým
Yüreðinde yüreðimi hissettim
Gözlerinde gözlerimi...
Ruhunda bedenimi buldum sensizliðin kenarýnda...
Sonsuzluk oldu bende sensizliðin
Kayboldum senin yanýnda iken...
Senin içinde...
Fýrtýnalara gem vurdu yorgun bedenim
Sensizliðin kenarlarýnda bir baþýna
Senin elin elimde dolaþýrken...
Susturdum kasýrgalarý, durdurdum dünyayý
Sensizliðin kenarlarýnda seninle dolaþýrken el ele...
Her atýþýný hissettim ...
Beni sende kaybettim ama seni de bende buldum
Yüreðinin dingin sularýnda dinlenirken yoruldum....
Ben seni neden seviyorum biliyormusun?
Seni sen olduðun için sevmiyorum birtanem..
Seni;
Senin yanýnda olduðum zaman ben olduðun için seviyorum...
Zaten hayat nedir ki?...
Bir ilk günü olur insanýn bir de son günü..
Bir ilk nefesi olur insanýn bir de son nefesi...
Ben;
Ýlk nefesimi kendim için almýþtým ya,
Son nefesimi de senin için vermek istemektir hayat...
Ben hayatýmý yaþayacaðým...
Sensizliðin dipsiz kuyularýnda seni aramaktansa
Bensizliðin engin sularýnda seni yaþayacaðým?


Metin Kaya ÝLHAN
TRABZON

Sosyal Medyada Paylaşın: