Puşkin
Puþkin
~
Moskovada olaðandýþý bir gündü,
kumral,oðlan çocuðu,
güne doðdu,tebessümle.
Ekaterinoslava sürgüncü genç bir beden,
izahý zor…
Daha ne sürgünler gördü!
Meçhule gömülü bilgi birikimi!
Ýçselliðin duraðan hali hakim,sefalet midir,sefamýdýr bilinmez.
Puþkin, için yeni bir beden gibi taze bir gün..
Rusya beyaz bembeyaz kar yýðýný,
Çocukluk mirasý,burjuvalý gençlik.
Gidiþat taze bir gün gibi tükeniyordu.
Dahasý Saint Petersburg, gün gibi ortada çýrýl çýplak.
Puþkin,düello meydanýnda,o ve azýlý katili,
yasak aþkýn düpedüz oyunu idi.
Gri bulutlarýn altýnda,toplandýk,
korku ve ecele eleþtiriler sunuldu,
dahasý o gün bugündür,
unutulmazdý ölüm,
öncesi ve sonrasý.
Ki ne önemi vardý,
ihanet mi,yoksa ölümün acýsýmý aðýrdý?
Yoksa,unutulmak mý?
Ya da bir daha þiirleþememek mi?
Ne önemi vardý ki,
yok sayýldýktan sonra…
Ne Rusya,ne Moskova,
Ne de tüm ülkem,aðlama!
Eritmez içimin buzlarýný.
Halkým periþan mý?
Çocuksu mu kaldým?
En sahtekar cesedim mi?
Daha soðuk ne olabilirdi?
Ben ýlýk bir bahar günü,
yeniden geleceðim,
sizlere þiirleþerek.
Tesselli etmez ama,
gelmek,gitmekten daha aðýr olmasa gerek?
Humorlaþýp düþünmek yetmez beni,
kalbiniz ve ruhunuzun aynasý gibi
kalmak ve gitmek,
ikisi de,bendim…
(Meral Meri)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.