MAZİDEN ATİYE...

Vefa gurbet ele sürgün edildi,
Sevgiyi dalýnda sam yeli vurdu...

Dostun sözü senet;yýkýlmaz idi,
Ýki yüzlü dostun yollarý yordu...

Ordu yemin edip çýkýnca yola,
Yedi düvel bizi burçlara sordu...

Zaferler pýrýltý,zaferler niþan;
Çaldýran bir ordu,Mohaç bir ordu...

Akýncý atýný eyerlemezse,
Vistül’de bir mazlum kan aðlýyordu....

Balkanlarda mazlum çýðlýklarý var,
Feryatlar sinemi hep daðlýyordu....

Kale dýþtan deðil , içten yýkýlýr,
Ýçimizde yanki yol saðlýyordu...

Kan borcunu millet fazla ödedi,
Çanakkale ,Mohaç kan çaðlýyordu...

Zaferi süngünün ucu saðladý;
Kalemler masada kan aðlýyordu....

Ýyi niyetleri hainler yedi,
Kutlu rüyalarý þerlere yordu....

Gönülde hudutlar kanla çizildi,
Zafer hasretleri içimde kordu....

Tarihin baðrýna yiðitler gömdük,
Onlara bir cihan kan aðlýyordu...

Oðuzlar,Bilgeler,Kürþat ,Tiginler,
Tarihin kalbine can saðlýyordu...

Ötüken aðlýyor ,Mohaç aðlýyor,
Aðýtlar sinemi kor daðlýyordu...

Her hasret tarihe mýhladý beni,
Baðlýyordu gönül; can baðlýyordu...

Sakarya ’da bitti ; tarih kamburu,
Dumlupýnar bize can saðlýyordu...

Kalemler ;kandan mürekkep ister,
Hudutlar gönlümde kan aðlýyordu...


Musa DOÐRUER(Teslimi)
13 Aðustos 2016










Sosyal Medyada Paylaşın: