Bir Yığın Senle Dönmek

Gittiðinden beri;
’’Her sabah keþfe çýkarým, yedi duvaklý þehri
Ve bir yýðýn senle dönerim...’’

Deniz,
Ayný þarkýyý söyler,
Sesi ayný ses...
Ve nasýl vururdu bizi,
Her nota sonrasý gümüþ kayalardaki es.

Ýnsanlar,
Öyle çoðaldýlar ki;
Mahþer kalabalýðý...
Kiminin dudaðý kýzýlcýk tortusu,
Kiminde ayný gelecek korkusu.

Sevdalar,
Onlarý sorma!
Herkes kendince Mecnun,
Herkes kendince Leylâ

Gökyüzü; alabildiðince umut barýndýrýyor mavisinde
Kýzdýðýnda; allak bullak,
Hüzünlendiðinde;....of!....of!

Ben mi, beni mi soruyorsun?
’’Her sabah keþfe çýkarým, yedi duvaklý þehri
Ve bir yýðýn senle dönerim iþte’’
Daha ne olsun...
Daha ne olsun...

Özlem Pala

Sosyal Medyada Paylaşın:

Ozlem Pala Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ENGİN BADEM'E / ÜÇ DÜŞ GEZGİNİ GÖRÜŞ GÜNÜ Susturun Sirenleri ANNEME NİSAN MASALI GARDENYA Ağlamak Dediğin Havadan Sudan AZRA İLE… Doğa Sahnesinden Hayata Bakış