Medet
Beyzadem! Medet?
Fiilleri meçhul failler için saygýya durduk,
Failleri müphem maktüller için kaygýya vurduk!
’Beyzadem’ bir gün ’Medet’ dersin diye umduk
Ýmanýna sustuk, pustuk, zehrini yine yuttuk.
M/itten haber gelmiþ; dut gibi sarhoþtuk!
Þok! ’Beyzade’den’ destek, ah þu meyhoþluk
Hem biz ýrzýna geçilenede tahrik mi diyorduk.
Yine de sana benzememek için sana tepki, sustuk
Oysa ’beyzadem’ intikamýn yüzü mezardayken de soðuk
Kardeþinin adaletiyle sana merhametimizi de sunduk.
Olmadýysa da haberin ola, adl-i ilahiye baþvurduk!
Mahþere kadar yaþarsýn, oraya da biz mahkeme kurduk.
-Medet dilenirken sen, Mahkeme-i Kübrada-
Senin için haysiyet, Medet için adalet istiyorduk,
Oysa adaletini rus pazarýnda sattýðýný da biliyorduk..
Haysiyetini ise...
Medet’siz
Medet’e kurþun iþlemez düþünmediniz mi?
Arza çatý yapamazsýnýz, bilemediniz mi?
Vücudu olmayan ölemez, farketmediniz mi?
Özgürlüðün adý bitmez, þunlara söylemediniz mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.