Hiç sordunmu Gözlerine; "- Neyi, niçin, nasýl görürüz?" diye. Beyin denen Pelteye yansýyan Gölge, gerçek sanýlan hayal Belde Kafanda mý, hiç sordun mu, sordun mu?
Hiç sordunmu Göz Yuvara; "- Onca Yaþam-bunca Hatýra Ömür denen geçmiþ Yýllara, Kalbur-Deþik bir Belleðe nasýl sýðar?" Hiç sordun mu, sordun mu?
Hiç sordunmu ona; "- Doðumdan-Ölüme deðin, nasýl katlanýyor sana?" Benmiyim senin Beyin, Beyinmi senin beyin?" Hiç sordun mu, sordýun mu?
Hiç sordunmu Kalbine; "- Yakýt yenilemeden, durmadan-dinlenmeden bu didinme niye?" diye hiç sordun mu, sordun mu?
Hiç sordunmu kendi-kendine; "- Kimsin, nerden geldin, nere gidersin, ne kadar daha Yaþama?" Hiç sordun mu, sordun mu?
(*) HAYDARPAÞA GAR OTELÝ 8 Þiirkayesi Ýkinci Kat, ikinci Bölümden alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.