Ýsmini sayýklýyor, yine suskun dudaðým Yine aylardan Kasým, yaprak daldan düþüyor Yakýn da kar da düþer, soðuktur gönül daðým Saraným mý var benim, bak yüreðim üþüyor
Ayrýlýk rüzgârý var, yanýltmayan his gibi Aþka mahkûm edilen, gönülde hapis gibi Karamsarlýk çöküyor, daðýlmayan sis gibi Ne talihsiz kulmuþum, dert boyumu aþýyor
Bilsen nasýl özledim, sevgiyi bölüþmeyi Her insan zevkle yapar, gülmeyi, gülüþmeyi Koþulsuz istiyorum, yâr senle buluþmayý Niye vuslat gelmiyor, aklým buna þaþýyor
Yýllar sonra beðenip, can cananý bulmuþken Hep el ele, göz göze, sevgili de olmuþken Hele ki mutluluða, böyle ramak kalmýþken Ömrünün baharýnda, neden hüznü yaþýyor
Sevdim diyorsun amma, sevildiðin bilmedin Gözlerimde ki yaþý, bir gün olsun silmedin Gün, ay ve mevsim deðil yýllar oldu gelmedin Eyüp’ün sabrý olsa, isyan edip, taþýyor
Ne hayal ne rüyada, cananýn gözleri yok Ruhumu okþayan yok, o tatlý sözleri yok Kaldýrýmlar bile boþ, bastýðý izleri yok Lüzumsuz yanýyorken, gönlü közde piþiyor
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.