MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Tırtar / Yörük-Deveçanı
İbrahim Çelikli.

Tırtar / Yörük-Deveçanı




o akþam konukdu köyodasýnda yörük beyi
kimlerden bahsedildiðini anlayamadýðým,
bilip tanýmadýðým, adýný duymadýðým
bir sürü kiþiden bahsedildi
çocuklarýndan,
hikayesinden, macerasýndan,
yeni karýsýndan
obasýndan, kervanýndan
çadýrýndan yaylaðýndan, kýþlaðýndan
yaþayýp, yaþamadýðýndan,
hatta ömrünün son anlarýndan

yörüklerin hikayeleri,
darb-ý meselleri,
menkýbeleri
lakaplarýný garip bulduðumuz daha bir sürü kiþi
Yörük beyi, hatta köyün dedeleri
hayranlýkla, kývançla
hasretle, övgüyle, coþkuyla
hüzünle yadettiler eskileri
eski Yörükleri..

örflü,
iri yapýlý
gür kaþlý
dik duruþlu,
uzun boylu
iri-yarý,
pala býyýklý
fesli, sarýklý, yaðlýklý
gümüþ zincir köstekli saatli
sedef kakmalý uzun aðýzlýklý
gümüþ tabakalý
davudi sesli
mercan tesbihli
çul pantolonlu,
vakur, yastýða oturan
tepeden bakan
filan beyin oðlu
yörük beyi
sordu,
cevapladý
anlattý





“-yörük beyinin birinin
sürü sürü davarý varýmýþ
kervanýný sardýmýydý
ucu-buca(ðý) bulunmazýmýþ
arkadan at koþtursan
bir ðünde önüne varýlmazýmýþ

o(ð)lannarý, ðelinneri,
ðýzlarý, güyeleri
torunnarý,
obasý çobannarý dedikleyin
keyfi beyde yoðumuþ,
safasýný sürüyomuþ

bir ðüz günü
yazlakdan dönüyokan
bi bunardan
söztemsili sizin Çataldepeden geliyokan Söðütlüden,
sürülerini sulamýþ
çobannarýný savýþdýrmýþ
develeri de suya ðandýrmýþ
tam da gurnaya uzanmýþ
avýcýynan
su içecek
ðözü ilerdeki hatýlýn sonundaký yaþlý köylü çobana dakýlmýþ

adam her deveye dýkgatlý dýkgatlý bakýyo
deve; saða sola bakýyo
yoluna dövam ediyomuþ

adam bu sefte de
döþüne
sonura
hamýdýn arga ðaþýna
bakýyomuþ
“-hýmm” deye baþýný sallayomuþ

sonura öteki deve
oda saða-sola dönüyo-bakýyo
o saða sola dödükçe de duluðundaký goca çan
löngür, löngür,
ileledikçe de
löngürrr, löngürrr,
löngüürrr, löngüür,
..
sonura döþündeki
lannngýrrr, lannngýrrr,



sonura da hamýtdaký, hatap çaný
deve yörüdügçe
ileri-ðeri
lýngýr, lýngýr,
lýngýr, lýngýr,

adam bu sefte arkadan gelen deveye
daha sonra da onun arkasýndan gelene
mütemadiyen
dýkgatlý, dýkgatlý bakýyo
baþýný sallayomuþ
adam develere,
taha doðrusu
devenin baþýna, döþüne ,
hamýdýn arka gaþýna,
bey çobana,
bakýþýna,
baþýný sallayýþýna

bu vazýyet, epili bi,
baya bi mühlet cereyan etmiþ,
tabi ahval.. beyin nazar-ý dýgatýný celbetmiþ
etmiþ edememiþ,
durmuþ-duramamýþ
duralamýþ,
sakalýný gaþýmýþ

çoban mencilisden ýrak, deveye
bey köylü çobana baka-galmýþ
su iþmeyi unutmuþ
Alla(hý)n selamýný buyurmuþ
sonura da tabi “develerinen ne”
gonuþduðunu
“iki sahetdir neye
baþýný salladýðýný” sormuþ
köylü çoban “derin emme beyim beðenmez,
almaz
alsa, gabil etse bile
iþine ðelmez” demiþ

bey de “-hele sen bi de deyceðini de
ete(ði)ndeði daþý bi dök bakalým da
alýp-almaycaðmýza
iþimize gelip gelme(ye)ceðine
düþünelim, daþýnalým
ona biz garar verelim”
…………………
………
……..

köylü çoban epeyli bi sükutdan sonura
derin bi iþ geçirmiþ,
derin derin solumuþ
“-beyim” demiþ
“-de! buyur”
“-buyur Allah’ýn emri
devenin duluðundahý çan
“lönnngüürrr löngür löngür löngür löngür”
“benim aðam… zengin…
zengin…… zengin…..” dedi
“-eee!”
…………
“-döþündeki oða cuvabberdi
“lan-gýr.. lan-gýr.. lan-gýr…”
nerden nerden nerden”
“-eee!”
“-hamýdýn arka ðaþýndaðý da
“lýngýr, lýngýr, lýngýr, lýngýr”
“ordan burdan” “ordan burdan” deyelek

yörük beyi düþünmüþ
sürüyü yayýltdýðým dað,
benim daðým deði
benimise haný kayýdý-kuyudu
suladýðým çeþmenin suyunu
eþeleyip de
ben çýkarmadým
öðüne hatýlýný ben yapmadým
yerine ðöre çoluk çocuðu,
aptasý-namazý ehmal etdim
öyle ya!
bu sürü uçu

demek kiyne demiþ yörük beyi
Allah indinde halal deði
devesi,
goyunu geçisi
ne varýsa satmýþ savmýþ daðýtmýþ
Serik cývarýnda bi köye
ulu bi cami yapdýrmýþ
beþ vakýt namazýný
va(h)týnda cömatýnan eda eylemiþ
tövbe istiðfar etmiþ..
?
emme var ya!
o daþþaklý goyun yoðurduna
hasred ðetmiþ
..




yoðurt çaldýrmýþ,
eskinki gibi olmamýþ
ne yoðurt, ne peynir…. kekik kokmamýþ
gasapdan alýnan ete el sunamamýþ
bazardan gelennen garýn doymamýþ

yoðurtsuz ömür geçermiymiþ
yoðurdsuz edememiþ
ðünden-ðüne erimiþ gedmiþ
gidiþ! o gidiþþþþ….”


artýk yüzlerdeki
meraklý bakýþlarýn yerinde kasvet vardý,
uzun süre kimse soluk almadý
adam elini dizine vurdu hayýflandý
hayýflanma sýradan uðradý herkese
dedeme de
beni dizlerinden kaldýrdý

































ertesi sabah erkenden
Akgedik’de soluðu alanlardan öðrendim
“-yokmuþ
yokmuþ Koca Çayýrda hiç kimse”
ne Yörük obasý, ne Allahýn bir kulu
ne bir Yörük kervaný,
ne bir Yörük,
ne bir toz bulutu
ne yayýlan bir sürü
ne de bir deve”

sanki ne gelmiþler,
ne konmuþlar
ne gitmiþler

ne zaman kalkmýþlar
ne zaman
denklerini sarmýþlar
yola düzülmüþler de
göz ala bildiðine
Kaþýkara Ovasýný
Gencelli Ovasýný
Senget Ovasýný
ne zaman aþmýþlar
ne toz
ne iz

topu topu
anýlarýmýza kazýnan
deve,
önde giden eþek
eþekteki Yörük Kýzý
iri-yarý,
hýltarlý
birkaç köpek
……..
birkaçta deve boku
biraz kýrýntý aný
yörüklük coþkusu
o kadar iþte

ha!,,, bir de o örflü beyin fesi
yaðlýðý, köstekli saati
deve çanlý,çakýldaklý yoðurt hikayesi
ve deve çanýnýn sesi,

taa!
Orta Asya’dan bu yana
konar-göçeriz
yaylaðýmýz Toroslarý
yurt tutmuþuz
toprak, hava, su peþinde
olmuþuz
deve kervanýmýz,
sürülerimiz

yaz demeden,
kýþ demeden
savrulmuþuz
o dað senin,
bu dað benim
pýnardan, pýnara
sürülerimize
su vermiþiz

ayný ev,
ayný komþu ömrünce
ayný topraðý sür, ek
her sene
ya arpa,
ya da buðday,
onunda
pahasýný bilememiþiz
ne verdilerse vermiþ,
ne dedilerse;
alýp geçmiþiz
muhtara,
kadý-kaymakama
beylere-paþalara hay hay
yerleþik hayatý
becerememiþiz

hâlâ….bir konar göçerlik var
ruhumuzda;
bir yaylaða çýkma
coþkusu,
bir kýl çadýrlarda
uyumaya hasretiz
peynirimizde
kekik kokusu
gönlümüzce içememiþiz
her pýnardan
avuçlar dolusu su
devesi
elinden
alýnmýþ
fukara Yörükleriz
….
















son göç’ün sonu






DÝPNOTLAR
aðýzlýk: takým, sigara yerleþtirilerek aðýza götürülen alet
tütün tabakasý
güye: güvey, damat, gelin kýzýn kocasý
duluk: þakak, yanaðýn gözler ile kulaklar arasýndaki bölümü
döþ: baðýr, gerdan, göðüs
 derin (/derim): söylerim
Kumdanlý(Hoyran) Ovasý(Karamýkbeli), Kaþýkara Ovalarý(Aþaðý Kaþýkara Beli) 17 Eylül 1176 tarihinde Anadolu’nun Türk Yurdu olmasýnda önemli yeri olan Miriyokefalon/Denizli Savaþý’nýn ve Haçlý Seferlerinin geçtiði yer (M.Kemal Turfan)
Alacainler : Kocadaðýn eteðinde, göl kenarýnda, Aþaðý Týrtar’a yakýn, Roma



Çalý / 1991













yandex.com.tr/video/search?text=%C3%A7ubu%C4%9Funa%20l%C3%BCleyim&path=wizard&parent-reqid=1479903678244326-1529100474442222412824417-myt1-0754&noreask=1&filmId=6069249897464854929
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.