Þair libasýyla âþk d/okuyan yâr
Bir nefeslik mýsran ile yüreðim uzaklara dalar
O aþk tüten bakýþlarýný sürerim,
yüzüme,
gözüme...
Ey yâr;
Ay bastý gecemi bir büyü vardý
edasýnda,
iþvesinde,
nazýnda...
Ne çok hayallendim uykusuz düþlerimde
Sana rastladým
çalýsýnda,
dikeninde,
gülþeninde...
Ömrüme bahar sefasý astý
ahir ömrümün
son deminde
Bana þiirlerden ütopyalar kur yine
Eylül hazan,
Nisan bahar,
Mevsimlerce yaðsýn saðanak telaþlý yaðmurlar!
Süzülürken Leyla
F/aslýndan okunur,
iklimler coþar...
Biz olan ruhuma üflensin dudaklarýnýn arafýndan goncalý dokunuþlar
Ey yâr ;
Âþkýn duasý iþler hallerime a/yan
Ah bu þarkýlar
Menzilini bulan makamdan okur zaman
Dökülür geç kalan sin/eme
yaralarým
kanar!
Ey yâr;
hangi i mgeye dokunsam cefa
Umuduma zarar
Derde çarem geç kaldýn
Ah geç kaldýn!
Aynalara küstüðümü bilmesin!...
O halimi ifþa eden duygular
Hissi evvelimden gelen yorgunluklarla imtihan olan çarem
Ah geç kaldýn!
Derde çarem geç kaldýn!
Ey yâr;
Bir þiir dokunuþun vardý
Ona da
Geç kaldýn...!
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.