Ve
Siyah-Beyaz Bir Dünya…
.
Kaldýk kara kalemle çizilmiþ bir dünyada,
Bizim siyah-beyazdan gayrý bir rengimiz yok…
Yaþarýz fosillerce yazýlmýþ bir rüyada,
Gerçek hayata dair hiçbir nirengimiz yok…
.
Düþürmeyiz amma hiç dilden medeniyeti,
Ne gayreti uydurduk buna ne de niyeti…
Heder olur Tanrýnýn bahþettiði her yeti,
Ýlim-irfan bahsinde, çaðdaþ mihengimiz yok…
.
Asaletimiz hayal, sefaletimiz vaki,
Tutsak verdik imama, þeyhe aklý, idraki…
Korkarým bu gidiþle, bu hal kalacak baki,
Zira þahsiyet için çabamýz, cengimiz yok…
.
Yürürüz “büyüklerin” telkinleri yönünde,
Sürükleniriz meçhul rüzgârlarýn önünde…
Hurafe çöllerinde yanarýz en sonunda,
Fikrimiz derme-çatma, halde ahengimiz yok…
.
Mukadderdir olmamýz þer arzulara alet,
Sürüp gittikçe böyle bu þuursuzca halet…
Gün be gün ilerlerken her cephede cehalet,
Bizimse kaç asýrdýr henüz bir yengimiz yok…
.
Vicdansýz sýfatlarý yükleriz hep kâfire,
Verdirmeyiz mümine edepten zerre fire…
Oysa kulluk notumuz çoktan düþmüþ sýfýra,
Velhasýl hakikati inkârda dengimiz yok…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.