Ab’ý hayat çeþmesinden
Bir yudum su içebilseydim ellerinden
Sevda denizinde yüzerdik beraber
Dalgalar eþlik ederdi bize
Þiirler yazardým sana
Hayalleri çýkarýrdým cam fanustan
Anlatýrken ikimizi
Dinlerdin beni sessizce
Gözlerin nemlenirdi tebessüm ederken
Ýþte o an gözyaþlarýn gibi
Yanaðýndan süzülüp dudaklarýna konmak isterdim
O kadar masumdu ki sevgimiz
Yüzüm kýzarýr utanýrdým
Þiirlerimde seni yaþadýðýmý hiç bilmedin
El deðmemiþ beyaz bir gül gibiydin içimde
Susuzluktan kuruyan dudaklarýma
Bir yudum su vermeni istedim dudaklarýnla
Nefesini nefesimde hissetmek
Ayný havayý solumak istiyorum seninle
Suskunluðum sana olan sevgimdendir
Ben her gece rüyalarýmda
Daraðacýnda kaçýncý kez asýlýyorum biliyor musun
Ölüm bir defa acýtýr insanýn canýný
Takvimden düþer hergün bir yaprak
Gökte kayan bir yýldýz misali
Birgün benimde adým hiç anýlmayacak ...
Refik
11 . 11 . 2016
Ýstanbul