Yolunu þaþýran Kadife kanatlý bir kelebek Düþüyor kül renkli gecenin içine Asýlýyor gülüþüme Belki de ben öyle sanýyorum Konuþmadan sona eriyor oyun
Yüzüme dokununca kelebek Titriyor dilimin kýyýsýndaki kelimeler Bir türlü çizemiyorum suretini Mirsad Kullanamýyorum ellerimi Boþ boþ bakýyorum masada duran kâðýtlara Hayatýmýz Yarým kalmýþ bir roman gibi Bu kadar karamsarlýk iyi deðil Kendimi zorlamalýyým Havalandýrmalýyým umutlarýmý
Dýþarýda deli bir fýrtýna var Rüyamýn en kalabalýk yerinde Islýk çalýyor rüzgâr Çok þiddetli yaðýyor yaðmur Saatlerce dinleyebilirim yaðmur sesini Çaya iyi eþlik ediyor
Biliyorum Sen sevmezsin kýþ mevsimini Sýcaða bayýlýrsýn Bir de deniz seversin Bir kaç fýrça darbesiyle Þuraya mavi bir deniz konduralým o zaman Kýpýrtýsýz Dalgasý olmayan ve Denize aþýk martýlarý da unutmayalým ki Gerçek gibi görünsün resim
Þikâyet etme Mirsad Sen çaðýrmadýn mý beni rüyalarýna Gölgenden mi korkuyorsun yoksa Ýstersen uyanýrsýn Yüz yýllýk uykundan
Deniz Giritli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Giritli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.