Yüreðimin kanayan yerlerinde öfke Albenisi unutulmuþ sevdalarýn köþkünde Dudaðýmda hazin bir yalnýzlýksýn Nemli sabahlarýn döþeðinde kýzýlcýk bakýþlarýn Çürümüþ dallarda bir yýðýn yaþanmýþlýk Üþüyorum gönlünün çýngýlarýnda Cýlýz ve titrek ellerimle aþký yazýyorum
Bir tahterevalli olsam þimdi Eski bir bacadan yükselen duman olsam Hayallerimin kerpiçten evlerinde Uyusam ve bir daha uyanmasam Çalsan kapýmý sevdalý yüreðinle Sarýlsan yine bana eskisi gibi yar Þakaklarýmdaki aklara dudaðýný sürsen
Sureti eskimiþ piþmanlýklar uhdemde Gözbebeklerimde firari yýldýzlar Balýklar yüzüyor ruhumun derinliklerinde Üryan bir ateþim ben hüzünlere Kapat yine de yalnýzlýðýmýn tunç kapýsýný Bir yudum mey olsun gülüþün Sahra yalnýzlýðýmýn o dar odalarýnda Yudumlara böl yine beni sevginle
Kapattým gözlerimi sen yokken aþka Suskundu dilim yar asýrlarca Nicedir karanfil kokulu þiirler biriktirdim sana Sen güneþi emziriyordun çok uzaklarda Bulutlardan sabýr örüyordun þanýma Ben nice þafak doðurdum bilsen yokluðunda Yuttum o manasýz gecelerin irinini Bir öldüm bin sövdüm her gece yokluðuna Sen yokken yar ben özlemine gömüldüm
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.