Yapraklar

Ýçinde bir çocuk vardý sanki,
Yazdýðým onca þiirden baþkaydý.
Ödünç mü almýþtý sýcaklýðýný bir çölden,
Neredeyse her bakýþý aþkaydý.
Okuyacaktý bilmeden sözlerimi,
Aslýnda ayaklanan tüm hislerimi.
Yaþlanmýþ bir sonbaharýn altýndan,
Gülümseyen düþlerimi.

Ýçinde bir çocuk vardý sanki,
Biraz mahzun, göl kadar durgun,
Sýr dolu bir akþam gözlerinde,
Dalýndan düþtüðü yerden göðe vurgun.
Dokunsam durmayýp aðlayacak,
Güneþin þakýyan dizelerinde.
Ah o heyecan dolu bakýþlar,
Bir tarafta yeþilin tonlarý,
Bir tarafta kuruyan yapraklar.

Ýçinde bir çocuk vardý sanki,
Kuþlar göðsünde uçuyor,
Kalbimi avuçlarýnda taþýyordu.
Acýdan kimse bahsetmesin bana,
Gözlerimde bir çift göz vardý,
Ben ona bakarken o bana kýyardý.
Ve bir ateþ yaktým gölün üstüne,
Tüm yapraklar düþsün gülüþüne.
7 Kasým 2016
Rasim YILMAZ