Üzerinde yürüdüðümüz hayat köprüsünde
Kimi zaman aðlar kimi zaman güleriz
Bazen içimiz çok acýr
Kalp acýsýyla alevlenir bedenimiz
Vuslat hep çýkmaz sokaklardadýr
Elinde olmadan kaptýrýrsýn kendini
Olmayacak dua ya amin dersin
Çalýþýr çabalarsýn
Gönlünde almak için yerini
Kapatmýþtýr kapýlarý giremezsin
Yaz boz tahtasýnda silinir adýn
Tozun kalýr sadece
Çýrpýnýr durursun yaralý bir kuþ gibi
Gözyaþlarýn akar da akar
Yanaklarýndan süzülür yüreðine
Aklýndan çýkmaz hiç
Yastýða baþýný onsuz koyamazsýn
Uykularýn haram olur gözlerine
Gece narasýyla uyanýrsýn irkilerek
Sokaðý mesken tutar o çok sevdiðin
Elindeki sigaranýn biri yanar biri söner
Uzaklardan izler göz hapsinde tutar seni
Yüzünde buruk bir tebessüm
Gün gelir unutulur herþey
O büyük sevgide biter ne yazýk ki
Bir varmýþ bir yokmuþ dersin
Unutamazsýn istesen de yüreðindedir...
Refik
02 . 11 . 2016
Ýstanbul