SOĞUK ODA...
Ölüm neden soðuktur bilir misiniz?
Bana soðuk geceleri hatýrlatýr çünkü,
Çaresizlik ve sessizliðin üzerine yazýlmýþtýr bir kere,
Kolay kolay pas tutmaz.
Ýnsan nasýl sevdiklerini topraða emanet eder ki?
Dayanacak güç ve sabýr tükenir bu uðurda,
Nasýl alýþýlýr bu kelimeye, gerçekle yüzleþmek adýna,
Güçlü kalmak isteriz çoðu zaman,
Rahatlamak belki de aðlamak kafidir o an.
Her gün bir haberle baþlýyorum hayata,
Kimi gün acýyla dolu bir merhaba,
Kimi günse tatlý bir sedayla,
Bazen güneþ yakar insaný,
Bazense karanlýklarýn pençesinde
Sürükleniyoruz peþinden gökyüzüne.
Hüzün mevsimi....
Geliyorum der gibi geliyor olaylarýyla yepyeni,
Ve ben yine tebessüm ediyorum tarifsizce,
Yaraya tuz basar gibi aðlayanlara inat direniyorum.
Bazen diyorum ki;
Akýp gitsem sonsuzluða,
Karýþsam yaðmurlara,
Bir bulut olup çýksam gökyüzüne,
Sonra bir çiy tanesi misali inebilsem yeryüzüne,
Yeniden baþlasam hayata,
Yenik düþtüklerimi, hüzünlerimi,
Her þeyi unutup sil baþtan yaþasam
Bugünü bugün gibi...
Ama hayatýn kurallarý yýkýyor düþlerimi,
Evrimleþemeden düþüyor yere buz gibi...
Bazen kýrýp geçiyor yüreðimi,
Acýsýný sindiremeden yenisi ekleniyor az gibi,
Bu dünya neden böyle diyemiyorum,
Herkes kaderini ya da hakettiðini yaþýyor herhalde,
Sorguluyorum bugünlerde,
Caným yanýyor haykýrmam lazým sesim çýkmýyor,
Beni dinleyecek bir ben lazým,
O da yok ki keþfe çýkmam lazým.
Her gün öðretiyor hayat sana,
Taze taze gelip diziliyor sýrayla,
Saðým-solum, önüm-arkam, saklanamýyorsun ki
Kendinden bile,
Sadece uyuyamýyorsun saatlerce,
Belki senelerce...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.