KASIM KIVILCIMLARI...

Önce sarýldým diri þafaða:
Yorgun bir müfrezeydi uyuttuðum:
Aklý devþirmemiþ bir çocuk olmayý dilerdim oysa
Yorgunluðun hükmü verilmiþken bir kez.

Hoyrattým bir zamanlar:
Hayli hazin ve yeknesak bir küfrü celp etti Yaradan,
Az sonraya sýðýnmýþtým,
Ýki dudak arasý bir reklamda meyleden aþký da
Damgaladý Tanrý
Ve buyur etti ölüm öncesi.

Yorgun bir tefrika
Hazan’ýn haznesinde Kasým kývýlcýmlarý,
Sol köþede bir rampa Ekim’in
Geride kalmýþ ölümlü düþleri.

Ben gibi batýl,
Sen gibi yorgun,
Biz gibi asýlsýz:
Tek bir niyazla hemhal
Müridini gölgelerin yitirmek kadar da hazin
Bir darbe yürek ki ihlal olmuþ,
Akýl ki bitap düþmüþ,
Ruh ki…
O, çoktan kayýp bir terennüm,
Gamzelerine yýllarýn ektiðim bir
Dirhem sükûtu dilediðim…

Konuþluydum haylice hüzne,
Ýki yarýmýn bir etmediði bir aþka nazire eden
Gölgeleri savdým sýrasýndan,
Saf bir âþýktým belli ki,
Adý saný kayýp bir þehrin nöbetçisi, sis kadar
Görülmez ve muðlâk;
Ebemkuþaðýna teslim ettiðim yalnýzlýðýmýn rengi kadar da
Tutsak bir faniydim.
Sevi dilinin en muteber imi iken tetikleyen
Son bir rötuþla tehir ettiðim belayý
Ve saf kan hazandan damlayan Kasým ayý.

Hangi muharebede öldüðümü bilemedim hiçbir zaman
Ve ne zaman doðduðumu söylemedi annem;
Öyle ya, kaç kez doðmuþtum
Evrenin görmezden geldiði;
Kaç kez doðmamý buyurmuþtu þair;
Buyur etmediðim bir sevda vardý ki
Çalýnmýþtý zahir.

Keþkelere yýðdýðým mabedim ve matemim;
Kýrsalýnda ömrün teðet geçen her detay;
Yükümlülüðünde dünlerin tehir etmeyi
Meziyet bildiðim bir sonraki gün
Ve derken açýverdim gözlerimi
Bir Kasým sabahýna:
Ümmeti kayýp þehirlerin istilasýnda can vermiþtim oysa
Demek ki yeni bir þans vermiþti Tanrý
Ve yeniden tehir ettim mutluluðu
Hiç ölmeyecekmiþçesine.


Sosyal Medyada Paylaşın: