Minik Tekirler

Gozlerimi actim bir huzun sehrinde.
Bugulu bulutlar , ac martilar.
Nereden gelip , nereye gidiyorlar ?

Kosede herseyden habersiz cocuklar ,
Elinde oyuncaklari , siper olmus ,
Hedef olmus , bos hayaller.

Cantasiyla aksayarak yuruyen bir adam,
Nereden geldi , acaba , kim bilir ?
Gozyaslari cekedini yikamis besbelli ,
Oksuyor oynayan cocuklarin saclarini.

Annesinin pesinde , kucuk tekirler.
Solmus ciceklerle bekleyen sevgili ,
Yuregine gommus artik sevdigini.
Her gun ayni duraga gelmekten ,
Ayni yolu yurumekten nasir tutmus yuregi.

Hasreti bitmis , olum olmus dostu ,
Yalnizlikti kaderi , hayasizca ve pervasizca ...

Gozlerimi yumuyorum artik , bir huzun sehrine.
Basi bos kalmis , umutsuz dusler.

Elveda , elveda , cigliklariyla sesleniyor martilar.
Sislerle bugulanmis , buzdan , camdan sokaklar.

Nereden gelip , nereye gittigi bilinmeyen izler ,
Gomuluyor birer birer , dus gibi , bir huzun sehrinde.
Her kosede solmus cicekler , minik tekirler...


Sosyal Medyada Paylaşın: