Yakamozlar
Karanlikti yine geceler ,
Sahil , Ay ile koyun koyuna.
Yakamozlar isil isil.
Kayalarda var sanki bir yansima ,
Gozleriyle uzaklara bakan bir cift
Yuruyor yanimdan ...
Kosedeki bankta , kediler gibi koyun koyunalar ,
Sanki gozlerden uzaklasiyor , kayboluyorlar aksamin karanliginda.
Ay isigini gizliyor golgelerden.
Golgeler karisiyor , karanlik diyarlara.
Dalgalarin sesi kayalari dovuyor.
Kan ter icinde uyaniyorum yatagimdan.
Ay isigi pencereme yansimakta.
Aliyorum elime , cakmagimi ,
Ufluyorum , sigaramin dumanini
Gok yuzune , Ay’a dogru.
Urkutuyor beni , bu gece dalgalarin sesi.
Oturuyorum sahilde bir kayanin ustune,
Sanki kayip ruhlar ucusmakta gokyuzunde.
Merdiven dayamislar yildizlara ,
Daliyorum yine baska bir ruyaya.
Penceremde , isil isil yakamozlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.