Yol sensin, yolum sensin, eyle beni maksuduma! Biricik isteðimdir senden bu garip maþuðuma, Ulaþtýr beni ya ilahi tevhid ile pür-i pak aþkýna, Yok bende sen vermezsen muhakeme ve kerime.
Mahmud mu bu bende ki hâþa ilahi kemaline, Eriþtir aþkýn ile cümle günaha uzak cemaline, Kurum baðlamýþ kalbimde yer çoktur sevgine, Baðýþla, hukukum muhtaç senin merhametine.
Þuursuz saldýrýr nefsim, acep senden mi bi haber, Bilmeden hýzlýca koþar kudretine de uzak düþer, Uslanmaz hýrçýn doðrudan doðruya bu kader, Hu ile uyanmaz ise ruhum, neylesin bu teber.
Kýlýç gibi keser yüzümü, yakýnda kokar þefkati, Hangi cenaha vursa bu haram, kýrar istirahati. Ebede uðurlasan da döndüremem istinadi, Ya ilahi sen vermesen neyler bu garip þimali.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.