çok uzun yollarda bulsam kendimi gayrý-ihtiyarî sürüklese beni ayaklarým güneþin koynuna doðru yürüsem gitsem, yol alsam meçhûle yol hiç bitmese ben hiç yorulmasam...
kaçsam, býçak yarasý hatýralarýmdan içimde öðütülmüþ zehirli acýlardan sonra yabancý bir semtin ýþýklarýnda ellerimi ýsýtsam bir sokak kemanýnýn tuhaf büyüsüne kapýlsam iliþtirsem ruhumu âhengine ve yorgun çalgýcýya cebimde ki son tebessümü býraksam herþeyimle baþka bir þehir koksam ve akþam üstü yorgunluklarda bulsam bambaþkalýðýmý... þemsiyemi versem yalýn ayak çocuða yaðmurda koþsam rüzgara býraksam karmakarýþýklýðýmý... terk edilmiþ bir kaldýrýmda sorgulasam hayattan çalýnmýþlýðýmý... ýslak sokaklarda aralasam karanlýðýmý ve býkmadan usanmadan yazsam yarým kalmýþlýðýmý...
yollara çýksam upuzun meçhül yollara gayrý-ihtiyarî sürüklese beni ayaklarým saklasam derin kayboluþlarýmý, karanlýða gömülmüþ bütün yok oluþlarýmý...
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.