demledikçe geceyi sabaha düþen gölge
kime çarpsam yolum daraðacýna çýkar
kesilir yürek
hasret düþer topraða
acý dokunurken yenilmiþ anýlara
ateþ havzalarýnda
sýðýnaksýzdýr yolumuz
bir sýkýmlýk canla
aðýtlar yakar dilimiz
etlerim yolunurken
titremeyen dudaklarým
her damlasýný içtikçe sesinin
kelimesiz çýrpýnýþlarým
yok öyle bakma yüzüme
nefesim yanarken þiirler üþüyor
menekþeler bir kenarda
boyun bükmüþ aðlýyor
hýrçýn bir iklime düþtüm
öte yaný aþktý
oysa ne çok yarým kalmýþlýk vardý
giderken aklýmda düþtüðüm uçurum
gittikçe azalan hayat mý
yoksa erken mi geldi ölüm
haydi git þimdi durma
geçmiþin kaybolmuþ tebessümü
gelip geçtikçe içimden
kelimeler kýrýlýr orta yerinden
sök beni dilimin tenhalýðýndan
aynalara indikçe yüzüm
artýk hangi bana gitsem
yokluðunu örer
ama dokunma
her þirde biraz sen varsýn
mayasý acý...
10/04/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.