gözlerim tutsak iki pencere
sessizlikti payýma düþen
duvarlarý kirli bir odada
çoðalýrken adýmlarým
bin ah çektimde yetmedi
ellerinden tutup sürükledim
perdelerini örterken zaman
söz verdiðin anlar
sýktýkça kanattý týrnaklarýmý
kuytumda saklý yalnýzlýk
var git artýk uzaklara
öyle kal orada
dalýndan ayrý yapraðýn çýtýrtýsý
hasret devrilirken geceye
sözleri üzerinde
sükutun kapalýdýr kapýsý
oysa söyleyemedim
hangi sesi dinlesem
kanat çýrpmadan kirpiðime inmiþ hüzün
son seferdeyim
yüzüm kente sürgün
söyle
sana nereden geleyim
eþikte kalýrken gün...
09/04/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.