düşlere ödünç verdim...

yarým kalmýþ bir nisan
mavisinde asýlý Ýzmir’in
uzaklýðýna yaslanmýþým
saat kulesinden çalýnan zamanlarýn

esrikliðini öperken
boþluða ilikledim yüzünü
þimdi ceplerimde
bir yangýn kalýntýsý
ve kýþ sanki göðsümde saplý

yara bere içinde uykularým
görünüp kayboldular
gözlerim sana dokunamadan
pencere önünde yitirdim günlerimi

______ þimdi yoksun ya
sonu gelmesin diye
düþlere ödünç verdim geliþlerini

______söylesene sahi
_________hiç gitmeyen nasýl gelir ki...



06/04/2008
Sosyal Medyada Paylaşın: