Hiv Ronahi II

az daha büyümüþtün
ayaklarýn yere deðiyordu
göðsünde âmme bohçasý
yüzünde nur tohumlarý
sýradan bir çocuktun
parmak uclarýna cetvelle vurulan
göz yaþýnda saklý bir anýným artýk



silgi kokan pembe hayellerde saklýyorlardý seni
kesici aletlerle bozuyordum sýrandaki
harf bütünlüðünü
devrim türküleri bastýrýlmýþtý o sýra
doðu kan viran
sen benim kaçýþ öykümde
ekmek arasý salçanýn tarifini öðrenirdin
ben çeliðe su verirdim...


seni çocukluðuna gönderip sövmeyi òðretir,
mahalle çocuklarýyla kavgaya tutuþurdum
devlet onlarý tutardý, sen beni.
newruzda ateþ yakmak için evden kaçardým
sana, polislerle çift kale maçýmýz var derdim.
Polislere; sizin koþtuģunuz yerden kaçar bulundum,
biz aslýnda burdan geçmeyiz,
w yi havalý dursun diye kullanýrýz,
tek suçumuz budur memur beg derdim.
ne sen inanýrdýn nede memur begler.
evdeki sopayý karakolda aratýrlardý...
Sosyal Medyada Paylaşın: