tam da iþler yoluna giriyor derken, bir gün; tesadüfen þahit olduðumuz hýrsýzlýk, yaralama ve cinayetin suçlusu olarak lanse edilmiþiz, arkadaþlarýmýz selamý kesmiþ komþularýmýz muhbirlik etmiþ öz kardeþlerimiz pusu kurmuþ, yaylým ateþine hazýr, makineli tüfeklerle gidip kendiliðimizden teslim olmuþuz nezarete atýlmýþýz korkutulmuþuz üstelik serseri bir kurþuna isabet etmiþiz cabadan yediðimiz onca dayak yanýmýza kâr kalmýþ isnat edilmeyen suçlarý bile kabullenmiþiz altý ay sonra baþlamýþ mahkememiz ne savcý, ne hakim, ne avukat masumluðumuza inanmamýþ zaten her davalý söze “-ben masumum hakim bey” diye baþlarmýþ, o gün, o saatte, orada ne iþimiz varmýþ…… yine de “dünyamýzda ne iþin vardý” denilmediðine þükretmiþiz Türk Ceza Kununu’nun bilmem kaçýncý maddesine göre idamlýkmýþýz
uðurlarýna kendimizi feda ettiðimiz dýþarýdakilerce, asýl suçlularca mazlumlarca hatta emek verdiðimiz yakýnlarýmýzca, akranlarýmýzca, ayný suçsuzluklardan hapis yatmýþlarca ve hasretiyle yandýklarý en yakýnlarýnca bize ahlaký, erdemi, dürüstlüðü, adaleti, iyi insan olmayý, salih kulluðu telkin edenlerce ne eksikliðimizin farkýna varýlmýþ, ne adaletin tecellesine aldýranýmýz ne mahkememiz kollanmýþ ne davacýlar gerçeðin peþinde ne hüküm verecekler suçsuz yere hapse atýlmýþýmýzýn bütün þahitler kaçýþmýþ gören olmamýþ.. duyan olmamýþ ifademiz alýnmamýþ, söylediklerimiz tutanaklara geçmemiþ ne birinin vicdaný sýzlamýþ ne baþka birinin endiþesi varmýþ haktan-adaletten yana neymiþ gaspa uðrayanlarýn, bizimle alýp-veremediði çözememiþiz anlayamamýþýz, yalnýz çaresiz baka kalmýþýz…
fakir miþiz.. fakir gelmiþiz fakir, aç býrakýlmýþýz hiçbir þeyimiz olmamýþ onurdan baþka onun için de çok cereme çekmiþiz kimse farkýna varmasa da dünyaya gelmekmiþ suçumuz-günahýmýz kaderimiz buymuþ alýn yazýmýz böyle yazýlmýþ birileri çalýp, çarpýp, öldürtüp çaldýklarý yüzü-suyu hörmetine avukatlarý sayesinde aklanýrmýþ onlar her zaman haklýlarmýþ hiçbir suçtan mahkumiyet almazlarmýþ bütün suçlarýn suçlusu olmak için dünyaya geldiðimizi kanýksamýþýz, suçlu olduðumuza kanaat getirilmiþ uðruna gözkýrpmadan þehadeti göze aldýðýmýz öz be öz vatanýmýzda aðzý laf yapanlarca halký yaðmalayanlarca hakký tayin edip, adalet daðýtanlarca vatan haini ilan edilmiþiz,
gazetelerde sekiz sütuna manþet boy boy resimlerimiz çýkmýþ hüküm biz daha doðmadan verilmiþ kimbilir Allahýn hangi sevgili kulunun suçunu bertaraf içinse bütün deliller aleyhimize daraðacýndan döndüðümüze þaþakalmýþ, þaka sanmýþýz inanmamýþýz inanamamýþýz
oturmuþuz bir banka ne yanýmýzda biri ne elimizde sigara varmýþ uzay boþluðuna doðru göz alabildiðince uzayan bir dünya ne gelenimiz-gidenimiz ne üzülenimiz ne kýrk yýldýr görmediðimiz biri aramamýþ bu milet sevenini asar diye eyvallah demiþiz Allahýn selamýný vermiþiz gelip-geçene; alan olmamýþ “ve Aleyküm es-Selam” diye kendimiz almýþýz öyle kalmýþýz..
bilmem ne vakit sonra bu-gün, yarýn diye gün sayarken; an be an; hürriyetimize kavuþmayý beklerken baþkalarýna söz verildiði için çýkan-aftan en-az yararlanan kiþi- olarak serbest kalmýþýz ne karþýlayanýmýz olmuþ davullarla ne eller üzerinde taþýnmýþýz ne kucaklanmýþýz çýkýþta kalakalmýþýz kalakalmýþýz..
oysa ……….. bizi affetmeden önce ………….. üstelik ………. daraðacýndan kurtulduðumuz halde ………. ……. farketmemiþiz …. bunca sene ………. asýlý kalmýþýz
Resim Yukarý Týrtar’ýn gençleri. Allaha emanet olsunlar
bu seri benim çocukluðum, Bizim Gençliðimiz ve yarýn yayýnlayacaðým "12 Eylül sonrasýný göremeyenler" olarak düþünülmelidir
saygýlar sunarým
Çalý /1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.