EYLÜLDE TUT ELLERİMİ

Eylül sonunda tut ellerimi,
Bakma gözlerimin içine sakýn…
Geçen zamaný düþle,
Rüzgarlarýn fýsýldadýðý
Hüzünlü þarkýlarda!

Aldýrma son duraðýnda olduðumuza
Þu bitimli yolculuðun…
Anlamalýyýz bir yaz yaðmuru gibi geçtiðini,
Hiç bitmeyecek sanýlan yýllarýn..
Bir ömrü yaþamanýn sevinci sýðar,
Kýsacýk bir zaman aralýðýna…
Yaþamak için yaþayabildiysek eðer…
Bil ki yaþamaya deðmiþtir…

Bilir misin?
Hep seni sevmiþtim
Belki zamanlý belki zamansýz…
Hapsetmiþtim yüreðimin içine
Bir kýþ gecesi masalýnda!
Ay ýþýðý,
Karlý daðlarda ayazý aydýnlatýrken!

Sonra el ele vererek,
Kýrkharamilerin tuttuðu
Nice geçitleri geçtik seninle…
Anýlarýmýzýn derin izleri yazýldý
Zamanýn hafýzasýna…
Bazý bulut olduk, bazý rüzgar,
Bazý kuþ olduk.
Gençliðimizin geçtiði yerlerin
Üzerlerinden uçarak
Memleket özlemini giderdik!

Ve son durakta,
Son treni beklerken,
Tut ellerimi,
Bakma gözlerimin içine sakýn...
Geçen zamaný düþle,
Rüzgarlarýn fýsýldadýðý
Hüzünlü þarkýlarda…

Sosyal Medyada Paylaşın: