10 KASIM MEKTUPLARI (20)

Devrimlerin Ebedidir
Ata’m!
Akan
ve durmadan akacak olan Nehir
asla durgun deðildir.
Çayýn Kaynaðý Su olsada;
Doða Kaynaðýn, Çay Irmaðýn, Irmaksa
Derenin Eseridir!

Çoðunluk oldum diye
Su basmak Tarla ve Evleri
hüner deðildir.
Gücünü Doðadan alan Nehir
Duvar ve Betonla setlenir,
Kanun ve Düzenle Sel olmasý önlenir,
Nehir Ýnsan gibidir,
haddini bilir!

Eðer Asi isen sen,
uslandýrýr Göllerim seni,
Baraj yaparým senden!
Sokarým Boruyu bir Yerine,
bana Zarar vereceðine
döndürürüm Türübünleri
güç kazanýrým Öfkenden.
Tarlalarýmý sulasanda,
emilip kaybolsanda Toprakta,
Yer Altýna dalsanda,
Denize ulaþsanda,
Buðulanýp-Bulut olsan,
Yaðmurla tekrar yaðsan,
Çay olmaya gelir,
bende yaþarsýn Nehir!

Taþýyor,
Haddini aþýyor,
tehlikeli olmaya baþlýyor
doðru Yolda, Yataðýnda akan
Medeni-Ýnsancýl-özgür ve mutlu bir Nehir.
"Dur" yerine "olur" diyorlar,
Devrimlerini yok ediyorlar bir-bir,
ne setliyor-nede karþý çýkýyorlar,
doðru bulduðundan,
yoksa Çýkarý olduðundan
mý nedir?

Bunlar
unuttular Ata’m
Birinci Dünya Harbinin Sonunu,
Sevr Anlaþmasýndan arta kalan
Kýçlarýndaki Donunu!
Sosyal Medyada Paylaşın: