Bir günde ne kadar deðiþilir
Benliðinden böyle ödün verir mi insan
Yýllardýr kopamadýðý bir aþktan
Nasýl vazgeçebilir
Saçlarýnýn teninin kokusu hala üzerindeyken
Nasýl unutur unutulursun
Onca yaþanmýþlýk varken yok mu sayalým onlarý
Sen deðil miydin yýllardýr koynumda uyuyan
Sana yazdýðým mektuplarý göndermeyeceðim
Dönüþün olmayacak biliyorum
Yanýmdayken bile sana anlatamadým kendimi
Seni üzmeye hakkým yok
Benim yüzümden üzülme ihtimaliyle kahroluyorum
Bir sonbahar akþamý ayrýldýk senle
Birgün buluþursak ayný yerde
Yeniden canlanacak eski günler gözümüzde
Buruk olacak gülümsemelerimiz
Belkide dökülecek bir kaç damla gözyaþýmýz
Adýna aþk denilen þeyi hissettireceðim sana
Masal ötesi bir aþk olacak bizimkisi
Kýskananlara inat öyle seveceðiz ki birbirimizi
Yer gök maviye dönüþecek
Aþký anlamak ve yaþaman için
Gözlerime bakman yeterli
Sonsuza kadar seveceðim
Söyle
Hangi metruk þehrin güneþi
Öperek gözlerinden uyandýrýyor seni
Gece baþýný yastýða koyduðunda
Uykunu kaçýran þeyleri merak ediyorum
Dönüp baktýðýnda arkana
Keþke yapmasaydým dediðin bir þey olsun istemiyorum
Vazgeçtiklerin deðecek mi kazandýklarýna
Bir kaç tatlý anýn kaldý mý geride
Yýllar sonra anlatacaðýn
Üzülme yeþil gözlüm
Hayat buluyor yeþerince umutlar
Sapsarý olmasýn artýk o güzelim yapraklar
Daðýlýyor yüreðimi kaplayan kara bulutlar
Sen gülünce açýyor zaten güneþ ....
Refik
20 . 10 . 2016
Ýstanbu