çocuk: -aya bakýn dedi herkes aya baktý kapkaranlýk bulutlarýn arasýnda büyüleyen bir ýþýltýydý görülen mutlu bir düþ gibi savaþlarýn kirletemediði
çocuk: -suya bakýn dedi herkes suya baktý su kirli, zehirli -sakýn içmeyin bir avuç masum insan yüzlerinde sonsuzluk hayali savaþlarýn kirletemediði
-durun dedi çocuk -ben birþey yapmadým çocuðu öldürdüler çocuðu öldürdüler suçu taþ atmaktý; devasa bir tanka küçük bedeni kanlar içindeydi... ama o birden açýp gözlerini doðruldu yerinden baþýný hafifce kaldýrýp: -duydunuz mu? dedi o an herkes durdu herþey durdu bütün o katiller, caniler... zaman koptu zaman koptu ayný karede kaldý herþey
o an birileri dünyanýn öbür ucunda kadeh kaldýrýyordu kimileri tapýnýyor kimileri týkýnýyordu ezelden lanetliydi birileri kimileri açlýktan ölüyordu -bitti! dedi çocuk herkes ona doðru baktý caniler, tapýnanlar, týkýnanlar, kadeh kaldýranlar... ve tanrý onu aldý bilmiyorum o þimdi nerde ne zaman biri savaþtan bahsetse onu görürüm kanlar içinde ama tertemiz... nurani ýþýklar saçan meleklerin kucaðýnda uyuduðunu görürüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞiiriminKaLbi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.