Hayatın Doğum Lekesi...

ufacýðým ben
küçücük
bir nokta
zerre tanesiyim
evren içimde kýpýrdýyor
kuþlarýn gözleriyim ben
ufacýk oylumlara dünyalar sýðýyor...

ben içinde nehirler süzülen bir daðým
ismi kuru diye çaðrýlan akarsuyum
yumuþak bir fiil olsaydý
ustasý ben olurdum inan
ve uçuþmak bir yer olsaydý
en zirvesinde ben otururdum

bazen ayaklarýmýn olmadýðýna inanýrým
ruhum taþýyor bedenimi
bazen ellerinin üstünde yürütüyor
bazen sürükleniyor
ve sürüklenmek bir yýldýz ismi olsaydý
en parlayaný ben olurdum inan...

ben hayatýn en koyu doðum lekesiyim
ana rahminde kuluçkaya yatmýþtý kederlerim
bir aþk doðurdu onlarý kalbimden yýrtýlarak
ve ben kendimin asi çocuðu
þikayetçiyim gözyaþlarýmdan
ve eðer aðlamak bir mevsim olsaydý
sonsuz bir yaðmur olurdum inan...

þimdi yazgý
tüyleri yýpranmýþ bir kedi ismi
umut, kesilen aðaçlardan yapýlmýþ masal kitabý
belki renkler bile gözlerimizin bize anlattýðý hurafelerdir
bilmiyorum
günahlar sevaba kur yapýyor
sevap þimdi
elleri çatlamýþ bir fabrika iþçisi
ve bütün sevabým
kýzýl bir günahýn ölüsüne beyaz kefen giydirmekti
ve eðer ölüm bir resim olsaydý
ona durmadan uçan kuþlar çizerdim inan...

✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın: