ZATEN ARAMIZ AÇIK OLAN GECENİN TANTANASINA BİR SONE

Asýrlýk çýnarýn içinde yuvalanmýþ, sýrtý pek kurtçuðundur,
Görülmeyen tepetaklak dans ediþlerinin resmi.
Hazan gelmiþ, ortalýkta keyfe keder turalýyorken, Sonbahar ne yapsýn.
Hey be umutlarým; dün yanýmda adeta sýrdaþýmken, þimdi neden uzaklardasýn.
Yutturmacalar-kandýrmacalar senfonosini dinletemiyor felek, tanburu kýrýk.
Kýlý kýrk yaran, elleri nasýrlý kocakarýlara hasret kaldýk.
Yaþlý deniz feneri,
Abuk-subuk dalgalara karþý, baþý dimdik yalnýzlýðýn emsalsiz abidesi.
Anlaþýlan o dur ki, hiçbir þeyler olamamýþtýr derdinin çaresi.
Notalarý eðri-böðrü fi tarihli bir türkünün son aryasýný mýrýldanan
Deniz kenarýnda yosun tutmuþ, kýrýk dökük tahta bank;
Nice ilk aþklarý, adeta hafýza kartý gibi sakladýðýn muhakkak.
Fýrlama düþünceleri aðzýnda salyalar üzerime salan da kimdir.
Amma da seviyorlarmýþ ha, bitmedi anýlarýn omuzumda oynadýðý bildirbir.
Çýk ortaya lan, hani bana küfür eden nerdesin ey gece.
Bi dakika, cep telefonuma mesaj atmýþ, görüþürüz akþama diye.
Dýþarý çýkayým da, çisil çisil yaðan yaðmurdur, belki aklýmý baþýma getirir.
Fýrsat bu fýrsat, kapý eþiðinde tüneyen yalnýzlýktýr, þemsiyenin altýnda mutlu.
Düþüncelerin neden renkleri mat, yüzleri solgun, durumlarý yamru-yumru.
Bir söz söylenmiyor, bu kadar alýnganlýk mý olur kýrýlgan düþlere.
Çözülemez labirentlerde kayboluþ hikayeme ekledim, tanýmýyor beni özlem.
Nereden çýktý karþýma þimdi, dört iþlemden sonraki, beþinci iþlem.
Düttürü havalarda bir kandýrmaca festivali, anlayan beri gelsin.
Gün batýmý; bu ne çabukluk, ansýzýn yaný baþýmda bitiverdin.
Laf tanýmaz ki, kafasý esti mi daðlarý taþlarý aþar.
Býktým be, hüsrandýr baþka iþi gücü yok, hep bana sarmalar.
Asýrlýk köy çeþmelerinde suskun unutulmuþ þarkýlardýr,
Flu zamanýn, kaybolmuþ yaþamlarýný içlerinde saklarlar.


Yaþam yorgun, çiçekler solgun, kendiliðinden kapanýyor perdeler, pencerelerde.
Kaçýp göçecek yerim yok ki; maziyi yapmýþlar taþ bir silindir, sürerler üzerime…



Sosyal Medyada Paylaşın: