Belki
Belki bir þiir hatýrlatýr beni sana,
Belki dinlediðin müzik, gördüðün rüya,
Veya da bir gülüþ.
Belki aklýna gelirim yine
O hiç geçmeyen gecelerde.
Gözyaþýn akar yastýðýna
Ben yokumdur artýk hayatta
Ama sakýn seni býraktýðýmý sanma
Gelirim sen uyurken okþarým saçýný
Üzerini örterim, belki hissedersin beni.
Sabah uyanýrsýn, kimse yok, aðlayasýn gelir.
Silerim ben gözyaþýný hissedersin belki beni.
Sarýlasýn gelir, boþluk hissedersin
Göremezsin sarýlýrým ama,
Kalbimde sýcaklýðýmý hissedersin belki.
Belki de hiç özlemezsin beni,
Doldurursun yerimi.
Belki sevdiðin insaný yerime koyarsýn,
Onun sesinde beni duymaya çalýþýrsýn
Onun gözlerinde beni görmeye,
Kokusunda beni hissetmeye.
Belki diyorum belki.
Belki yerimi dolduracak birini bulmak istemezsin.
Belki sahiden seversin beni iþte.
Belki yerimi doldurcak birini bulmak istemezsin.
Belki seversin iþte.
Hayallerde kalmazsýn sadece.
Belki diyorum ben iþte
Belki, belkilere gerek kalmaz bana ait olursan
Hep belkindim iþte ben senin
Hiç keþken olamadým ki. - Zuhal Fidan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.