ANNEM
Üzerime titrerken, gözünden sakýnýrdýn
Eller hiç acýmadý, içi yanýp da annem
Sezdirseydim halimi, belkide yakýnýrdýn
Kandým sahte sözlere, gerçek sanýp da annem
Ne çok öðüt verirdin, dinlemedim hiç seni
Nereden bilirdim ki, karþýma çýktý deni
Derin yaralar açýp, öyle incitti beni
Ýnandým vaatlere, öyle kanýp da annem
Kaderimin elinde, sanki oyuncak oldum
Ýlkbaharda sararan, yapraklar gibi soldum
Suskunluðun içinde, gör bak nasýlda doldum
Kanayan yaralara, tuzu banýp da annem
Ýnan bana dünyaya, geldiðime piþmaným
Alnýmdaki yazýyla, kaderime düþmaným
Ýsyaným sana deðil, boyun eðdirdi þaným
Dillerimi çözdürdü, hüzne dalýp da annem
Oysa ne düþler kurdum, hepsi hayalde kaldý
Gözlerimde, kaybolup, derin hüsrana daldý
Geri kalan ömrümden, umutlarýmý aldý
Vermedi mutluluðu, benden çalýp da annem
Nesrin Önem
15 10 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.