YAR

Gözlerin dört mevsim, bakýþýn bahar;
Gül açmýþ yüzünde, saçlarýnda kar.
Geçmiþten bir nehir, hüzünlü akar,
Yýllarýn yaþama çizdiði izden…

Yol alýr zamanýn ufkunda hayat,
Gün biter akþamla bulur nihayet.
Yaþanandan geri kalýr rivayet,
Dilden dile geçen çözülmez gizden…

Ay ýþýðý düþmez olunca suya,
Anýlar koynunda yatmaz uykuya.
Düþlerin ardýndan yürürken yaya,
Nasýl bitti diye sorulmaz bizden…

Bir ömür baharý yaþamak güzel,
Çileyi sýrtýnda taþýmak güzel,
Yaþamýn gizine ulaþmak güzel,
Bir ömrün masalý okunur yüzden...

Sosyal Medyada Paylaşın: