Adý konulmamýþ dünyalara düþtük Birbirimizden arta kalanýmýzý Adlandýramadýk Henüz yaþanmaya baþlanmamýþ Tüm zamanlara mülteci bir ayrýlýk susuyor aramýzda O konuþsa da Biz sussak artýk Kederli bir cümlede de olsa Bir adýmýz olsa Yeni acilarla boyle tanissak Bir daha rastlamasak böyle Adsýz kahramanlýklara... Unutulsak...
öðrendiðim ilk þarkýda dudak ilk göz okuduðum kitapta çamurlu okul yollarýnda salep güðümü Sisli kýyýlara sýðýnmýþ tekne Ölüsü Ucu kýrýk kurþun kalem Astarý sökük ceketimin iç cebinde unuttuðum Agacýn altýna gömdüðüm Serçe sürüsü... Sayrýlý o soðukta Gitmistin böyle... Bendeki mutsuzluktan Kendindeki mutsuzluða...
hiçbir düþünce böyle ses vermezdi içindeki dünyanýn saðýr kapýlarýna Bütün þehirlerin arasýnda bir yerde Gri ve sabaha zeytin ekmekli Annesiz Pazar sersemlerine imrenerek Adýný giz bilmiþ ezik Tüm þehirlerin arasýnda Ama hiçbir yere gidemeyecek...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.