Gecelendi sokak Toprak yolun tozu dindi Dalgýn gölgeler köþelerde Evler birbirine dargýn Küskün ýþýklar kýpýrdýyor uzaklarda özlemler bir kez daha yorgun... çýkmaya üþendiðim yokuþun kaldýrýmlarýndayým Pencerede annemin karartýsýný düþlüyorum Ve içeride televizyonun sesini Ocakta sapý kýrýk tencerenin homurtusunu... Yeni doðmuþ bir bebek gibi açým Bir günü daha atlamýþým Bedenim aklýma kýrgýn Sen de ayný mýsýn...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.